De van oorsprong katholieke kapel Sint Elisabeth aan de Kloosterlaan in Lage Vuursche is gesticht door de Zusters van Onze Lieve Vrouw te Amersfoort in 1927. Dit is ook nog terug te vinden op de inscriptie van de nog aanwezige gevelsteen: “Deze kapel met klooster is gesticht op initiatief van jonkvrouw Elisabeth F.M. Bosch van Drakenstein in het jaar O.H. 1927.” Ook in het glas-in-lood venster in de kapel wordt Elisabeth van Drakenstein benoemd als dankbetuiging. Door de jaren heen is het oorspronkelijke caré verdwenen en heeft het gemeentelijke monument veel schade opgelopen door leegstand en vandalisme. Arco Architecten is gevraagd om een ontwerp te maken voor het herstel van het monument en het gebouw geschikt te maken voor zorgwoningen (het Herbergier concept).

De kloosterkapel is ontworpen door architect Van Ooijen (1893-1953) tevens bekend voor zijn ontwerp van de katholieke universiteit van Nijmegen. Door de jaren heeft het gebouw verschillende bouwfases doorstaan. Door de gedeeltelijke sloop in 2019 zijn er twee los gescheurde littekens ontstaan. In ons ontwerp is er voor gekozen om de originele vormentaal van het kloostergebouw weer terug te brengen. Door deze ingreep wordt de binnentuin weer ontsloten tot een caré en ontstaat er weer een samenhangend geheel. Het verschil tussen oud en nieuw komt tot uiting in het metselwerk en strakkere detaillering.  Zo is er voor een steen gekozen met een licht contrast en is er een eigentijds metselwerk accent aangebracht bij de nieuwe doorgang naar de binnenplaats, welke refereert naar de bestaande getoogde entree.

Verder worden de bestaande kunststof dakkapellen vervangen door nieuwe dakkapellen in de stijl van het oorspronkelijk gebouw. De dakkapellen bij de nieuwe uitbreiding worden juist strakker en iets ingetogener uitgevoerd waardoor ze een meer ondergeschikte positie in het dakvlak krijgen.

Ruimtelijk wordt het klooster ingedeeld in twee Herbergiers met elk een ruime woonkeuken. Bestaande kwaliteiten van het pand worden ingezet voor nieuwe doeleinden. De voormalige kapel leent zich perfect als wooneetkamer. Een sfeervolle ruimte, die hierdoor voor alle gebruikers van het pand toegankelijk blijft en niet opgedeeld hoeft te worden in meerdere ruimtes. Zo blijft de ruimtelijkheid van het kapel intact. Om voldoende daglicht en zicht naar buiten te creëren worden er in de voormalige kapel op ooghoogte openingen gemaakt. Deze openingen worden precies onder de monumentale tableaus met kruisweg staties aangebracht. Daarnaast worden de openingen minimaal mogelijk uitgevoerd zodat het monumentale karakter niet wordt aangetast. Het resultaat is een optimale balans tussen nieuw gebruik en het behoud van monumentale waarden.